Historia szkolnictwa

W latach 30. wynajmowano aż 6 sal przy ul. Puławskiej, m.in. u Piotra Gorała, Piecyka, Iskierskiego i Mrożą. Sale te pozbawione były szatni. Ubrania wisiały na ścianach w klasie. W niektórych izbach stały długie czteroosobowe ławki. Uczeń siedzący w głębi, aby dotrzeć do tablicy musiał przechodzić po ławce za plecami kolegów. Przerwy spędzano' na drodze przed domem.

Kierownik szkoły L.Kryk często skarżył się, że w obliczu tych problemów pozostawał całkowicie osamotniony, nie znajdując żadnej pomocy wśród społeczeństwa i władz. Taką sytuację rozwiązać mogła tylko nowa szkoły, o czym kierownik wiedział doskonale. Pierwsza myśl o budowie pojawiła się już w 1927 roku na zebraniu rodzicielskim 11 grudnia. Kierownik szkoły przedstawił rodzicom warunki, w jakich dzieci muszą się uczyć. Jaskrawo uwydatnił, jak taka sytuacja odbija się na zdrowiu dzieci. "Żeby złemu zaradzić, trzeba brać się do budowy szkoły." Przedstawioną sytuacją rodzice bardzo się przejęli i postanowili nawet wybrać komitet budowy szkoły.

Problem jednak nie był taki prosty i sprawa ciągnęła się jeszcze wiele lat. Przede wszystkim chodziło o przekonanie do budowy miejscowych władz. Następnie należało zgromadzić niebagatelne fundusze.

Pierwsze zebranie Komitetu Budowy Szkoły w Baranowie odbyło się dopiero 31 października 1935 roku. Komitet został powołany przez Zarząd Gminy, a w jego skład weszli:

• ks. Józef Tuz - prezes
• Leonard Kryk - sekretarz
• Stanisław Kudelski, wójt gminy - skarbnik
• Jan Wąsik z Motogi - członek
• Jan Piecyk z Baranowa - członek
• Jan Wyczołek z Baranowa - członek
• Herszek Etynger z Baranowa - członek
• Józef Jaworski z Zagród - członek

Pierwszą czynnością, jaką podjął w swym działaniu Komitet, było wybranie placu pod budowę. Po konsultacji ze specjalną komisją powiatową i po rozpatrzeniu czterech możliwych lokalizacji, zdecydowano się ostatecznie na plac "na wschód od Baranowa - koło cmentarza".

Następnie przystąpiono do zdobywania funduszy. I tak, w lutym 1936 roku wycięto pod Dębczyną, a następnie sprzedano pas olszyny o powierzchni 4 morgów.

Dnia 25 marca gmir.a sprzedała ogród szkolny nad Wieprzem (1 morga 155 prętów), uzyskując sumę 1280 zł.

Oprócz wielu transakcji podobnych do powyższej - uzyskano wsparcie finansowe:

• od Towarzystwa Popierania Budowy Publicznych Szkół Powszechnych - 5000 zł.
• od Nadleśnictwa Państwowego w Puławach - 4500 zł.
• od Wydziału Powiatowego w Puławach - 2000 zł.,
• a także z Gminnej Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowej - 2177 zł. 25 gr.

Koszt budowy szkoły określano na 38561 zł.

Plan szkoły został przygotowany w biurze Architekta Powiatowego w Puławach.

Bezpośrednią pracę nad budową rozpoczęto w czerwcu 1936 roku. Dnia 19 czerwca podpisano umowę z dyplomowanym mistrzem ciesielskim, Mieczysławem Szymanowskim z Żyrzyna o wybudowaniu przez niego drewnianego budynku 7-klasowej szkoły powszechnej w Baranowie.

Obok Szymanowskiego przy budowie szkoły pracowali:

• Rosencweig z Baranowa odpowiedzialny za pokrycie dachu blachą.
• Marian Płowaś z Baranowa odpowiedzialny za wykonanie robót stolarskich.
• Jakub Koter mistrz murarski z Puław odpowiedzialny za roboty murarskie.

Studnię przy szkole na 7 betonów (wysokość 1 betonu - 70 cm) wykopał Andrzej Wojtaś z Woli Czołnowskiej. Całość budowy trwała od czerwca 1936 roku do września 1937 roku, a więc bardzo krótko. "Dzieła tego dokonano dzięki nadludzkim wysiłkom Zarządu Gminy", a w szczególności wójta Stanisława Kudelskiego i sekretarza Jana Konarzewskiego, a także przy wielkim zaangażowaniu kierownika Leonarda Kryka.