Historia szkolnictwa

II. DZIEŃ DZISIEJSZY BARANOWA

W 1990 roku po zmianach administracyjnych, gdy władzę w gminach przejęły samorządy, a rady i zarządy zaczęły gospodarować własnymi (środkami) pieniędzmi, nastąpiły zmiany w infrastrukturze. Zarząd z Wójtem Janem Niedbalskim na czele podjął się realizacji zadań, które spoczęły na samorządach.

W latach 1990-1994 wykonano następujące inwestycje: wodociągi w Śniadówce, Baranowie, Łukawce, Karczunku, Niwie, Klinie. W 1994 roku rozpoczęto budowę wodociągów w Woli Czoł-nowskiej, Czółnie oraz Łysej Górze. Wybudowano hydrofornię w Śniadówce, a w Baranowie adaptowano budynek i hydrofornię spółdzielni produkcyjnej. Wykonano nawierzchnię asfaltową na części ul.Długiej i przy współudziale mieszkańców stabilizację przez wieś Kozioł.

20 stycznia 1994 roku oddano do użytku budowaną 10 lat szkołę. Wykończono 9 sal lekcyjnych, gabinety dyrektorskie i część korytarzy. Głównym inwestorem budowy było Kuratorium Oświaty i Wychowania w Lublinie.

Inwestycje tego okresu opierały się przede wszystkim na środkach własnych i kredycie. Niewielkie i mało skuteczne zabiegi o pozyskiwanie dotacji przedłużały wykonywanie inwestycji.

Po czerwcowych wyborach 1994 roku zmienił się Wójt, zarząd i rada. Wójt mgr Urszula Szewczyk przystąpiła do dalszych prac przy budowie szkoły. Jeszcze w tym samym roku oddano do użytku 3 sale lekcyjne, żeby dzieci nie musiały w okresie zimy przechodzić do budynku starej szkoły i żeby nie ogrzewać dwóch budynków. W tymże roku dokończono budowę wodociągów w Woli Czołnowskiej, Czółnie i Łysej Górze.

W 1995 roku Zarząd postanowił zwodociągować całą gminę. Po przygotowaniu dokumentacji przystąpiono do realizacji wodociągów w Pogonowie, Motodze, Gródku, Łukawicy, Dębczynie i Zagoździu. Zwodociągowanie w ciągu roku 1/3 obszaru gminy stało się możliwe dzięki środkom pozyskanym z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, z budżetu Wojewody, udziału mieszkańców i gminy.

Także w tym roku położono nawierzchnię asfaltową na stabilizacji w Koźle. W realizacji tego zadania pomogły środki pozyskane w Europejskim Funduszu Rozwoju Wsi Polskiej. Dokończono także budowę nawierzchni z kostki brukowej na ulicy Długiej.

Widok Baranowa z lotu ptaka. Fotografia wykonana w 1928 r. przez podchorążego szkoły lotniczej Eugeniusza Krupińskiego

Siedziba Urzędu Gminy w Baranowie

Baranów, ul. Puławska

Palącym problemem były śmieci wyrzucane do lasów i rowów. Budowa wysypiska w Baranowie również miała swoją historię i podobnie jak budowa szkoły trwała kilka lat. Mimo poniesionych nakładów i prac zaniechano budowy z powodu protestu mieszkańców.

Wójt Urszula Szewczyk przekonała mieszkańców, że wysypisko w tym miejscu i tak istnieje, jest dzikie, śmieci roznoszone są przez wiatr i ptaki po polach i lasach. Zorganizowano wyjazd do gmin, gdzie istniały uporządkowane wysypiska, to częściowo przekonało mieszkańców i w ciągu dwóch miesięcy wybudowano wysypisko.

Obecna kadencja samorządu to dążenia do zmiany oblicza gminy. Po zwodociągowaniu niemal wszystkich miejscowości kolejnym problemem stały się ścieki. W 1996 roku rozpoczęto budowę kanalizacji i oczyszczalni w Baranowie. Realizacja tego zadania zakończy się w 1998 roku.

Wiele środków budżetowych pochłonęła szkoła. W latach 1995-96 wykończono wewnątrz kolejne 6 sal lekcyjnych, szatnię z urządzeniem, elewację budynku, niwelację terenu i rozpoczęto budowę sali gimnastycznej, otwarcie której stało się pretekstem do zorganizowania uroczystości i podziękowania wszystkim, którzy pomogli nam w naszych poczynaniach.

Dnia 15 września 1997 roku oddajemy do użytku salę gimnastyczną, oczyszczalnię ścieków i Izbę Tradycji Regionalnej.

Wszystkim, którzy okazali nam pomoc, wspierali duchowo i materialnie w naszych poczynaniach, chcę wyrazić głęboką wdzięczność.

Dziękuję serdecznie: Pani poseł Izabeli Sierakowskiej, Panu Marszałkowi Grzegorzowi Kurczukowi, Panu posłowi Ryszardowi Kalbarczykowi za pomoc w pozyskiwaniu środków na budowę szkoły i sali gimnastycznej.

Dziękuję Panom Kuratorom: Zbigniewowi Kaznowskiemu i Tadeuszowi Doroszukowi za pomoc i współpracę.

Dziękuję Panu Wojewodzie Edwardowi Hunkowi i Wiesławowi Brodowskierau oraz ich służbom: Dyrektorowi Wydziału Rolnictwa Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie panu Wiesławowi Komorowi,

Dyrektorowi Wydziału Kultury Fizycznej i Turystyki panu Andrzejowi Wasilewskiemu, Dyrektorowi Wydziału Ochrony Środowiska panu Zdzisławowi Strycharzowi i panu Andrzejowi Budzyńsklemu.

Dziękuje Wojewódzkiemu Funduszowi Ochrony Środowiska z panem Prezesem Mieczysławem Ksenia.-ciem na czele, że nigdy nie odmówił nam pomocy.

Dziękuję Agencji Modernizacji i Restrukturyzacji Rolnictwa, Europejskiemu Funduszowi Rozwoju Wsi Polskiej, Urzędowi Kultury Fizycznej i Turystyki i wszystkim instytucjom, które przyczyniły się do tego, że zmieniło się oblicze naszej gminy, że stajemy się gminą ekologiczną, w której nam i przyszłym pokoleniom żyło się będzie zdrowiej i wygodniej.

Serdecznie dziękuję Ministrowi Kultury i Sztuki Panu Zdzisławowi Podkańskiemu za to, że w naszych dążeniach do nowoczesności nie pozwolił nam zapomnieć o korzeniach, tradycji i przeszłości Baranowa.

W imieniu własnym, Zarządu, Rady Gminy wyrażam głęboką wdzięczność i podziękowanie za współpracę.

Urszula Szewczyk